De oude citadel van Mycene was een bolwerk op een heuveltop waar ooit koningen, krijgers en een bloeiende samenleving uit de Bronstijd woonden. Als je door de torenhoge Leeuwenpoort loopt en de paden betreedt die omzoomd zijn met Cyclopeïsche muren, stap je een wereld binnen die gevormd is door macht, techniek en mythe.
Dit was het hart van de Myceense beschaving en de architectuur spreekt boekdelen. Van de bijenkorfvormige Schatkamer van Atreus tot de troonzaal van het paleis megaron, elke steen vertelt een verhaal. In dit artikel ontcijferen we hoe deze bouwwerken werden gebouwd, wat ze onthullen over het leven in de oudheid en waarom ze er vandaag de dag nog steeds toe doen.
De Cyclopeïsche muren van Mycene werden gebouwd met kalkstenen keien die tot 20 ton wogen, gestapeld zonder mortel. Deze muren, tot 8 meter dik, omsloten de citadel en verschaften toegang via smalle poorten zoals de Leeuwenpoort. De lay-out volgde axiale planning en dwong beweging door bewaakte, lineaire paden af - een duidelijke mix van verdediging en controle.
De Schatkamer van Atreus was ooit recordhouder van de hoogste koepel in Europa met een hoogte van 14,5 meter. De Leeuwenpoort rijst meer dan 3 meter op en markeert een dramatische toegang tot de citadel. Deze bouwwerken waren niet decoratief - ze speelden een belangrijke rol bij begrafenissen, ceremonies en staatszaken en weerspiegelden de macht van Mycene.
Gebouwd tussen 1400-1200 BCE, werd de citadel van Mycene een model voor de latere Griekse architectuur. Het paleis megaron, met zijn centrale haard en zuilenhal, inspireerde toekomstige tempels. Deze samensmelting van militaire, heilige en burgerlijke ruimte vormde de manier waarop Griekse stadstaten eeuwenlang zouden bouwen.
Cyclopisch metselwerk is een bouwmethode waarbij enorme, ruw gezaagde kalkstenen keien worden gebruikt die zonder mortel op elkaar worden gestapeld.
Je kunt nog steeds door de Leeuwenpoort lopen, de Grafcirkel A verkennen en de contouren van het paleis megaron volgen. Je vindt er ook verschillende tholos tombes, waaronder de beroemde Schatkamer van Atreus, en overblijfselen van de Cycloop muren en een oude ondergrondse cisterne.
Myceense tholos tombes werden gebouwd met behulp van korbeelgewelven, waarbij elke steenlaag de laag eronder iets overlapt, waardoor een bijenkorfvormige koepel ontstaat. Een lange stenen gang, dromos genoemd, leidt naar de ronde grafkamer. Deze graven werden gebruikt voor elitebegrafenissen en liggen vaak net buiten de muren van de citadel.
Ja - vooral de megaron, een grote hal met zuilen en een centrale haard, die model stond voor Griekse tempels. Het gebruik van symmetrie, zuilen en verhoogde platforms in de Myceense architectuur heeft de klassieke Griekse burgerlijke en religieuze gebouwen diepgaand beïnvloed.
Myceense bouwers gebruikten voornamelijk lokale kalksteen en veldsteen voor muren en funderingen. Bakstenen werden soms gebruikt in de bovenste verdiepingen, terwijl houten balken de daken en het interieur ondersteunden. De mix van zware en lichte materialen toonde zowel praktische vaardigheid als aanpassingsvermogen.
De Leeuwenpoort is niet alleen de hoofdingang van de citadel, maar heeft ook twee leeuwen die een zuil flankeren. Het is de vroegste monumentale sculptuur in Europa. Dit driehoekige reliëf had ook een structurele functie: het verminderde de druk op de bovendorpel van de poort.
