Historia Myken: Oś czasu wydarzeń
3000-2000 p.n.e. Początkowe osadnictwo
W rejonie Myken po raz pierwszy zamieszkali ludzie, dając początek temu, co miało stać się znaczącym ośrodkiem kulturalnym.
2100 p.n.e. Wczesny rozwój architektury
Pojawiają się dowody na pierwsze konstrukcje budowlane, wskazujące na ustanowienie zorganizowanych społeczności.
1700-1600 p.n.e. Pojawienie się cywilizacji mykeńskiej
Budowa grobów szybowych oznacza powstanie złożonego społeczeństwa z hierarchicznymi strukturami i skomplikowanymi praktykami pochówku.
1600-1100 p.n.e. Szczyt potęgi Myken
Mykeny stają się dominującą siłą we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, charakteryzującą się imponującymi osiągnięciami architektonicznymi, takimi jak Lwia Brama i Skarbiec Atreusza . Wpływy miasta rozciągają się na całą Grecję i Azję Mniejszą.
1250 p.n.e. Budowa murów cyklopowych
Budowane są potężne mury obronne, pokazujące zaawansowane umiejętności inżynierii i zapotrzebowanie miasta na mechanizmy obronne.
1200 p.n.e. Początek upadku
Połączenie klęsk żywiołowych, wewnętrznych konfliktów i zewnętrznych inwazji prowadzi do stopniowego upadku dominacji Myken.
1100 p.n.e. Upadek cywilizacji mykeńskiej
Cywilizacja upada, co prowadzi do okresu ograniczonej aktywności kulturalnej i gospodarczej, znanego jako greckie wieki ciemne.
AD 1874-1876 Wykopaliska prowadzone przez Heinricha Schliemanna
Niemiecki archeolog Heinrich Schliemann prowadzi znaczące wykopaliska, odkrywając Grobowiec Kręgu A i wydobywając na światło dzienne historyczne znaczenie Myken.
1952 Dalsze odkrycia archeologiczne
Wykopaliska zostały wznowione, co doprowadziło do odkrycia kręgu grobowego B i dodatkowych struktur, pogłębiając zrozumienie społeczeństwa mykeńskiego.
1999 Wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
Stanowisko archeologiczne w Mykenach i Tiryns są wpisane na listę Obiektów Światowego Dziedzictwa UNESCO, uznając ich kulturowe i historyczne znaczenie.
2003 CE Ponowne odkrycie szczątków ludzkich
Szczątki ludzkie z grobu Circle A zostały ponownie odkryte podczas renowacji w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach, zapewniając nowy wgląd w mykeńskie praktyki pochówku.